“Ne, ne için ve neden?”

Tercih yaptığım 2018 senesinden beri düzenli olarak aldığım, almayı da doğal ve olağan karşıladığım bir soru var: “Neden mimarlık?”

4 yılın sonunda geldiğim son nokta, bu sorunun en temelinde yatan asıl merakın, ülkemiz ortaöğretim eğitim sisteminin getirdiği tercih pratiğinden kaynaklanan, genellikle de gayri ihtiyari yapılan tercihlerle neyi, ne için ve nasıl seçip hedeflediğimizi bilmiyor olmamız olduğu.

Bu ve bunun gibi ortaöğretim ve tercih süreçlerini kapsayan süreç , ilk ve ortaöğretim süreçlerini Türkiye’de tamamlamış bir genç olarak birebir özne olarak deneyimlediğim, bunun yanında birçok kez YouTube klipleri ve medium.com yazılarında tartıştığım bir süreç olduğundan, herhangi başka bir argüman sunmadan Temmuz 2022'nin ilk haftasında, Youtube kanalına yüklediğim bir şarkı altına gelen yorumdan sözü açmak istiyorum.

semih sc isimli kullanıcıdan gelen yorumda

Abla neden mimarlık ilk 100 e girmişken ben de tercih yapacağım çok merak ediyorum ne olur aydınlandır beni 😊

şeklinde bir yorum/soru almıştım.

Giriş paragrafında da bahsettiğim gibi, ülkemiz yüksek öğretim kurumu tercih sisteminde edinilen skorların herhangi başka bir koşul gözetmeden yahut bir başvuru süreci/mülakata dahi girmeden, adeta marketten meta satın alırmışçasına bizlere üniversite yerleşmesini garanti etmesi; son 4 yıl içinde yoğunlukla karşılaştığım bu tip soruları yadırgamamama ve bu sorulara eleştirel ve temelli bir argüman hazırlamama yardımcı oldu.

Her sene aynı soruya, yaşadığım, gördüğüm ve deneyimlediklerimin de etkisiyle farklı bir perspektif ve bakış açısı sunduğumu fark ettiğim bu konuya 2022 senesinde şu şekilde bir yanıt hazırladım:

Merhaba,

Aslında sorunuzun çok net bir cevabı olmadığına inanıyorum. Tercih yaptığım 2018 senesinde, hem Türkiye konjonktürü hem de benim düşünme biçimim, ilgilerim, yeteneklerim ve düşünce yapım sonucunda kendime uygun bölümü seçebilecek imkanım vardı. O zaman, Amerika başta olmak üzere birçok ülkede geçerli olan “başvuru yapma” ve “kabul alma” sisteminin, bizim “bakkal usulü” puanınla bölüm satın alma-vari sistemimizden çok daha isabetli sonuçlar doğurduğuna inanarak sıralamamı, sadece bana ülke içinde tüm üniversite ve bölümleri açabilecek bir anahtar olarak kullanarak sıralamadan bağımsız düşünüp ilgi ve yeteneklerimi tespit etmeye çalıştığım bir süreci yaşamak istemiştim.

Mimarlık ise -her ne kadar çocukken bir ulusal kanala verdiğim röportajda bahsetmiş olduğumu son sonradan fark etsem de- lise 3.sınıfın ortasına kadar aklımda olan bir disiplin değildi. Tam tersine, 9 ve 10.sınıflarda derece ihtimalime dayanarak Boğaziçi Elektrik mühendisliğinde okuduğum ve bu diplomayı çok uluslu şirketlerde yönetimsel becerilere dönüştürdüğüm bir senaryo hedefliyordum. 11.sınıfta sıralamadan bağımsız değerlendirdiğimde aslında istediğimin kurumsal çerçeve ve çok uluslu şirketler çerçevesinde veri ve insan yönetmekten daha farklı bir süreç olduğunu fark ettim. O sebeple zihnimi mühendislik çerçevesinde eğitmektense hem analitik hem de tasarımcı düşünmeyi öğrenebileceğime inandığım mimarlık disiplini çerçevesinde eğitmeyi tercih ettim. Zira, o zaman mühendislerin analitik düşünebildikleri için “yöneticilik” yaptığı bir dünyada, tasarımcıların hem analitik hem yaratıcı düşünebilmeleri sebebiyle çok daha esnek ve farklı bir yöneticilik süreci yürütebileceklerine inanıyordum. Sanıyorum ki ODTÜ’de birçok disiplinden arkadaş edinen ve farklı disiplinlerle bir arada proje de yürütmüş bir tasarımcı olarak bu düşüncemin gerçekten de isabetli olduğunu çokça kez kanıtladım…

Özetle, mimarlık seçimimin arkasında rasyonel ve irrasyonel birçok sebep bulunduğuna inanıyorum. Bunun doğrusu, yanlışı olmasa da paragraf başında da bahsettiğim gibi 2018 senesinde ülke koşullarımızın daha farklı olması, bana daha az pragmatist ama daha çok özgür bakabilme imkanı vermişti. Bugün tercih yapacak olsam belki de ben de daha pragmatist bir tercih yapardım, onu kestirmek çok zor. Umarım yeterli bir cevap olmuştur.

Sevgiler..

tüm linkler(web),YouTube, Instagram ,Linkedin, Yemek blogu “oncekahvem”